Lake Manyara, Serengeti & Ngorongoro Crater

Inmiddels ben ik al weer een paar dagen terug van Safari, maar stiekem ben ik nog steeds aan het nagenieten. Wat een geweldige ervaring was dat. Het kostte een paar duiten, maar dat was het meer dan waard. Hier een poging om kort verslag te doen.

Donderdag om 9 uur stond onze auto gereed bij het hostel voor vertrek. Onze spullen werden ingeladen en onze trip kon beginnen. Langs Arusha reden we donderdag door Lake Manyara. Onderweg kwamen we langs een Maasai markt. Iedere donderdag is er op dezelfde plek een weekmarkt waar alle Maasai naar toe kunnen komen om kleding of andere benodigdheden te kopen, of hun vee te kunnen verhandelen. Na een rondleiding door onze gids Tom reden we door naar ons kamp voor die nacht: Nature in Heaven. Snel onze spullen uitladen en lunchen want daarna zouden we terug rijden naar Lake Manyara om daar de hele middag wildlife te kunnen spotten.
En dat hebben we gedaan. Giraffen, olifanten, zebra’s, buffalo’s, nijlpaarden, impala’s, baboon’s, flamingo’s en ontelbaar veel andere vogels waarvan ik alle namen helaas niet kon onthouden. Het dak van onze auto kon omhoog en al staand op de stoelen konden we alles prachtig overzien. Helaas wel wat regen onderweg, maar dat mocht de pret niet drukken. Heel bizar om van het ene op het andere moment van regenwoud naar savanne te rijden. Allemaal in één omgeving, met hun eigen schoonheden. Moe maar voldaan keerden we na een middag rondrijden terug naar ons kamp. Hier stond een heerlijke maaltijd voor ons klaar. Onze kok, mister delicious, maakte zijn naam meer dan waar. Na uitgebreid gegeten te hebben en een briefing gehad te hebben over vrijdag waren we allemaal gebroken en zijn we op tijd ons bed in gedoken.
Vrijdag konden we nog enigszins uitslapen. Na het ontbijt snel onze spullen pakken en de auto weer inladen om door te kunnen rijden naar Serengeti National Park. Om hier te komen moesten we over de rand van de Ngorongoro Crater rijden. Vol spanning zaten we in de auto in de hoop bij Hero’s View Point alvast een voorproefje te krijgen van de Crater waar we zondag door heen zouden rijden. Het geluk was aan onze zijden want eenmaal bij het uitkijkpunt aangekomen was het helemaal helder en konden we de hele Crater bekijken. Het uitkijkpunt is op ongeveer 2500 meter boven zeelevel dus heel erg warm was het er niet helaas. Na snel wat foto’s gemaakt te hebben snel weer de warme auto in om door te kunnen rijden naar Serengeti National Park. Na een hobbelige, stoffige weg kwamen we daar zonder kleerscheuren aan. Bij de entree stond ons weer een heerlijke lunch te wachten zodat we er de hele middag weer tegenaan konden om wildlife te spotten. Vandaag de eerste leeuwen gezien, helaas van een afstand maar dit zou morgen goed gemaakt worden. Verder een cheeta (met baby cheeta), gazelles, luipaard, hyena’s, een krokodil en nijlpaarden. ’s Avonds sloegen we ons kamp op in het park zelf op één van de beschikbare plaatsen. Na een koude douche en een heerlijk diner de avond afgesloten bij het kampvuur. Terwijl we daar zaten hoorde je op afstand de leeuwen en hyena’s. De hyena’s liepen zelfs door het kamp heen. Dit kon ’s nachts ook gebeuren, dus het advies was om niet naar de wc te gaan ’s nachts. Dat advies maar wijs opgevolgd.
Al was het zaterdagochtend ook nog nacht toen we ons bed uit moesten. Vandaag ging om half 6 de wekker (heerlijk weer die tijd!). Snel even een kop koffie of thee en dan hup de auto in om de zonsopkomst te kunnen bewonderen. Na dit te hebben bewonderd verder gereden om meer leeuwen te kunnen spotten. Uiteindelijk zelfs baby leeuwtjes gevonden. Super schattig, maar heb ze toch maar bij hun moeder gelaten. Na de hele ochtend rond gereden te hebben, weer terug naar het kamp om daar uitgebreid te brunchen. Hierna snel het kamp afbreken en de auto in pakken om weer terug te rijden naar de Ngorongoro Crater. Onderweg naar ons kamp kwamen we langs verschillende Maasai dorpen. Bij één van deze dorpen een stop gemaakt om een rondleiding te krijgen en wat tekst en uitleg over de traditie van de Maasai. Toen één van de heren er achter kwam dat ik 23 was en nog niet getrouwd was wilde hij wel even een man voor mij zoeken. Meiden trouwen bij de Maasai tussen hun 18e en 20e levensjaar, als je 23 bent en nog niet getrouwd ben je bijna te oud. Heb toch maar vriendelijk bedankt en gezegd dat ik eenmaal in NL wel op zoek ga naar een geschikte partner. Werd gelukkig geaccepteerd.
Na deze rondleiding door gereden naar het kamp. Snel de tenten opbouwen voordat het donker was en toen een heerlijke warme douche. Het kamp van vannacht was op 2500 meter hoogte wat maakte dat het er behoorlijk snel afkoelde en koud werd. Voor het eerst in mijn leven was ik blij met de ‘koude’ winters die we in Nederland hebben. Dit maakte dat ik het niet zo koud had als de andere meiden. Dankzij de uren werken in een koude omgeving kreeg ik het ook voor elkaar om te blijven functioneren ondanks koude handen en voeten. Best fijn.
Na een kort nachtje ging op zondag om 5 uur de wekker. Snel ontbijten, kamp opbreken en de auto in pakken. Hoe sneller we waren hoe eerder we daadwerkelijk in de Ngorongoro Crater waren. Vandaag hadden we als doel het spotten van neushoorns. Na het zien van een hele hoop buffels, zebra’s en olifanten was het geluk weer aan onze zijde en hebben we ook twee neushoorns gespot. Helaas deze wel op enige afstand van de auto, maar we hebben ze gezien. Na de rest van de krater rond gereden te hebben en nog meer flamingo’s, zebra’s, leeuwen en olifanten gezien te hebben werd het helaas tijd om weer richting hostel te gaan. Aan al het goede komt helaas een einde, dus zo ook aan deze onvergetelijke ervaring. Gelukkig hebben we de foto’s nog, heel veel foto’s! Een selectie is op facebook te vinden.

Uiteraard is het niet alleen maar vakantie vieren hier en heb ik ook weer wat daagjes op mijn project door gebracht. Helaas is dit nog steeds niet alles. Maandag dus maar even op kantoor langsgegaan om te bespreken wat mijn ervaringen waren en hun mening daarover te horen. Hieruit bleek uiteindelijk dat alle kinderen een persoonlijk plan hebben en doelen waaraan ze moeten werken. Ze waren allemaal zeer verbouwereerd op kantoor dat ik het gevoel had dat de kinderen de hele dag alleen maar speelde. Dit was uiteraard niet de bedoeling. Dinsdag hierover in gesprek gegaan met de twee mama’s, maar echt een reden waarom ze geen oefeningen met de kinderen is er niet. Vandaag deden ze al wel meer een poging, maar krijg nog niet echt het idee dat ze het belang er allemaal van inzien. Het lastige is dat de vrouwen allebei maar gebrekkig Engels spreken en doordat ik nog niet vloeiend Swahili kan is het lastig om ze dingen uit te leggen. Maar we gaan het toch maar proberen, al viel het vandaag weer een beetje tegen: door de regen de hele ochtend maar 2 kinderen. Niet echt de moeite waard. Ben dus nog niet helemaal enthousiast en tevreden over mijn project. Kijk het nog even een paar dagen aan en anders ga ik even met de projectmanager van het hostel praten om te kijken wat er verder voor mogelijkheden zijn.

Kwa Heri!