Mwanza

Afgelopen weekend ben ik, samen met Daisy, een paar dagen naar Mwanza geweest, een stadje aan het Victoria Meer. Het was een weekend met veel uiterste, maar wel weer een prachtige ervaring.

Na woensdag een busreis van 15 uur gehad te hebben, kwamen we moe maar voldaan aan in het hotel. Helaas was er iets fout gegaan bij de boeking, gevolg: er was geen kamer beschikbaar. Gelukkig was de dame van het hotel zo vriendelijk om een kamer in een ander hotel voor ons te regelen en konden we de volgende ochtend wel in het hotel terecht.
Donderdag een heerlijk dagje door de stad gestruind. Dit bracht ons bij een Nursery School waar duidelijk geld zat. Alles keurig netjes geschilderd en prachtige schilderingen op de muur. Een heel verschil met wat we van onze projecten gewend zijn. Vervolgens wilden we de toerist uithangen en het uitzicht vanaf de Robert Koch Hill bekijken, een heuvel midden in de stad. Hier blijken echter Masaai mensen te wonen. Zoals gewoonlijk moesten we betalen om foto’s te mogen maken en probeerde ze ons van alles aan te smeren om nog wat extra geld te kunnen verdienen. Niet alleen de Masaai dachten van ons te kunnen profiteren, maar ook twee locals die ongevraagd met ons naar boven waren gelopen. Omdat we niet wilden betalen voor ongevraagde hulp werd de situatie een beetje ongemakkelijk, we hebben maar gezorgd dat we zo snel mogelijk weg waren en de rest van het weekend hebben we de omgeving rond de heuvel maar gemeden. ’s Middags liepen we een Nederlandse jongen met lokale vrienden tegen het lijf. Zij hebben ons uiteindelijk mee genomen naar Batarock. Een prachtig plekje met uitzicht over het meer en een prachtige zonsondergang. Ze hadden drums en een gitaar geregeld dus konden we heerlijk genieten van de zonsondergang met een privéconcert.
Vrijdag hebben we een dagje in luxe doorgebracht. We zijn naar het Malaika Beach Resort geweest. Zwemmen in het meer is helaas niet toegestaan in verband met de aanwezigheid van krokodillen en slangen, maar een dagje in zoveel luxe was voor ons al genoeg. Al was het ook wel weer even wennen om zo veel luxe om ons heen te hebben. Na ruim twee maanden in het hostel is dagelijks een warme douche en een kamer voor 2 ipv 6 personen al behoorlijk veel luxe.
Zaterdag hadden we helaas een regenachtig ochtend, ’s middags nog even een kijkje wezen nemen bij Bishmarck Rock, het icoon van Mwanza. Omdat het Victoria meer bekend staat om de heerlijke Tilapia vis, vonden we wel dat we dit ook gegeten moesten hebben voordat we weer naar huis gingen, hebben we hier zaterdagavond van genoten. Heerlijk om weer een keer vis te kunnen eten! Zondag waren we weer in Moshi na een busreis die dit keer gelukkig maar 13 uur duurde. Al met al waren het een paar heerlijke dagen in een prachtig stadje aan een super mooi meer.

Ik dacht deze week een gewone week op project te hebben, maar dit bleek maandag niet zo te zijn. De ramadan is afgelopen, dus dinsdag en woensdag waren nationale vrije dagen. Mijn centrum was daarom gesloten, dus onverwachts weer een paar dagen vrij. Volgende week als het goed is wel een normale week op project en dan zit mijn tijd er hier al weer bijna op.
Vanaf nu wordt het aftellen tot mijn vertrek naar Zuid-Afrika. Ik heb inmiddels een schema ontvangen voor mijn verblijf in Zuid-Afrika en het is de planning dat ik op 6 verschillende plaatsen vrijwilligerswerk ga doen. Voornamelijk weeshuizen en crèches allemaal in en om Johannesburg. Het is jammer om hier afscheid te moeten nemen van heel veel leuke mensen, maar ik kijk er ook naar uit om naar Zuid-Afrika te gaan. Weer nieuwe uitdagingen in een nieuwe omgeving!